رویاهای رها

بچه های زندانزندان درون زندان گل در میان گلدانزیباتر از همیشه قندان میان قندانگل های سرخ و زیبا گلبرگ ها فریبازیر فشار دوران گل خانه بند و زندانآه ای خدای هستی مستم دلیل مستیای آنکه دوست هستی آه ای شراب ایماناین افتخار ما بود نامت شعار ما بوددر میله میله میله نامت پناه انسانآغوش تو کتابم درس و غذا و آبمبگذار تا ببارد بر ما سپاه دیواندر این سیاه چاله هرگز نشد مچالهآنکس که با تو پیوست در هر شروع و پایانفردا زمان رفتن دنیا مکان رفتنماندند و ما پریدیم ما بچه های زندانرها رادیکشنبه 1402/8/21شب 20:26 رویاهای رها...

«لاین راست خیابان»...«در گوشه ی تنهای میخانه / رفته دلم هم پای پیمانهتا کی خدا تنهایی وغربت / یار مرا پی کن سوی خانه»* ...با شعرهای کوچه بازاریدر مغازه های لاین راست خیابانهنوز جای نفس کشیدن باقی بودبرای بچه هابرای درختان پیر نارون با 5انگشت سبزشانانسان به بن بست رسیده بودچون فکر می کرد که رسیدهاما حس نمی کردآرام نمی گرفتتجدید نظر نمی کردانسان به بن بست رسیده بودبه لجاجت فرهنگیحال اما شعری تازه جان می گرفتوزن نداشتشاد نبودمثل احوال آدم هااما احساس را حک می کردمانند ساحرهاانتهای متن های واگرای بی مرکزخواهر خوانده های شعرشعرهای بدون پدر و مادراین قاتلان بدون پی گردمی رسداز مغازه های لاین راست خیابانصدای ترانه های قدیمیهنوز شعر نفس می کشد...«یار قشنگم گونه هاش خیسه / اشکاش مث مرواری می ریزه»...لاین چپ با سرعتی نجومی در حرکتپیادهسوارهبه سوی هیچاما پنجه های نارون بر هر دولاین سایه افکنده در رقصِ آب باد خاک آتشلاین راستدنج امن غرق در موسیقی کوچه بازاریخسته از رقابت برای هیچمشتری ها آشناو راهی پذیرای دو قلب عاشقدو دست گره خوردهدر صدای گرم کبوتراناینجا مردم آرام گرفته اندبدون گرد و خاکعزیزم لاک پشت ها زندگی را مزه مزه می کنندرها برنجکارجمعه 1402/8/5شب 20:21*ترانه کوچه بازاری از خودم رویاهای رها...